Paspoort

Misschien heeft u het in de wandelgangen al gehoord: er wordt door de overheid strenger gecontroleerd op het paardenpaspoort, bij dierenklinieken en bij eigenaren zelf.

Het paardenpaspoort bevat een pagina waarop een eigenaar aan moet geven of zijn of haar paard/pony na overlijden nog beschikbaar moet blijven voor consumptie door de mens. Het is natuurlijk erg verdrietig als het moment komt dat u afscheid moet nemen van uw dier en de beslissing over eventuele consumptie klinkt misschien wat naar. Echter, dat moment van overlijden komt wel, vroeg of laat.

De reden dat de beslissing over consumptie bekend en genoteerd moet zijn, is de voedselveiligheid voor de mens. Wanneer een paard of pony namelijk nog wel beschikbaar voor consumptie moet blijven, zijn er voorwaarden aan het medicijngebruik van dit dier gebonden. Sommige medicijnen vragen een wachttijd (tot aan de slacht) en na toediening van sommige andere medicijnen, mag uw dier zelfs helemaal niet meer aangeboden worden voor de slacht!

Mocht u uw dier laten uitsluiten voor consumptie, hoeft u daarna niet meer na te denken over het medicijngebruik van uw dier en hoeft dit gebruik ook niet meer door ons genoteerd te worden in het paspoort.

Blijft uw dier wel beschikbaar voor consumptie, dan moeten veel medicijnen bijgehouden en genoteerd worden in dat paspoort en mogen sommige medicijnen helemaal niet aan uw dier toegediend worden. Er is dan dus een beperktere keuze aan medicijnen voor uw dier. Wanneer het paard uiteindelijk ter slacht zou worden aangeboden, moet deze medicijngeschiedenis worden genoteerd op het voedselketeninformatieformulier.

Naast het feit dat een paspoort in het algemeen altijd bij het paard moet zijn, is dit ook extra belangrijk vanwege de voedselveiligheid voor de mens, zeker als de dierenarts op bezoek komt!

Mocht u uw paard willen uitsluiten voor de slacht, zet dan uw handtekening op de daarvoor bestemde pagina in het paspoort en vraag uw dierenarts deze pagina ook officieel af te tekenen. Dan vervalt daarmee de administratie van geneesmiddelen voor u als eigenaar en kan uw dier elk beschikbaar middel toegediend krijgen in geval van ziekte.

Overigens zegt dit niets over de manier waarop het leven van een dier beëindigd kan worden: een dier dat niet meer voor consumptie bestemd is, mag wel nog naar het slachthuis worden gebracht om via het schietmasker en verbloeding, ‘’ingeslapen’’ te worden. Het dier mag daarna alleen niet worden geslacht.

N.B.: In sommige oudere paspoorten ontbreekt de pagina om bovengenoemde keuzes aante geven. In dat geval adviseren wij u om contact op te nemen met de KNHS of het stamboek waar uw dier bij aangesloten is; waarschijnlijk is het noodzakelijk om een nieuw paspoort aan te vragen.

Geen eigendomsbewijs

Het paardenpaspoort is een identiteitsbewijs van het paard. Regelmatig wordt het door eigenaren gebruikt om aan te tonen dat men eigenaar is van het dier. Maar het paspoort is geen eigendomsbewijs.

Volgens het goederenrecht vallen paarden ( net als auto’s) onder Roerende zaken. Roerende zaken kunnen volgens de wet geleverd worden via bezitsverschaffing. Dat betekent dat de nieuwe eigenaar ervoor moet zorgen dat hij het goed in zijn macht krijgt. Daar zijn verschillende manieren voor: de verkoper kan het paard bijv letterlijk ( feitelijk) afgeven aan de nieuwe eigenaar.

Het is voor het eigendomsoverdracht van het paard dus niet vereist dat het paardenpaspoort op naam van de nieuwe eigenaar komt. Het is voor de eigendomsoverdracht zelfs niet nodig dat het paspoort handen komt van de nieuwe eigenaar. Een paspoort dat op naam staat van de nieuwe eigenaar kan in geval van een rechtszaak wel bijdragen aan de bewijslevering van eigendom.

Het is dus verstandig om andere bewijsmiddelen  van eigendom in bezit te hebben, zoals een schriftelijke koopovereenkomst, een factuur of correspondentie over de verkoop.